Musi być w nim zawarte zdanie, iż dana osoba ma ograniczoną sprawnością ruchową. Jeżeli przy "kopercie" jest ustawiony znak drogowy P-24 "miejsce dla pojazdu osoby niepełnosprawnej", (z symbolem osoby na wózku inwalidzkim) oznacza to, że stanowisko postojowe, na którym znak umieszczono, przeznaczone jest dla pojazdów przewożących Co musisz zrobić by otrzymać kartę parkingową dla niepełnosprawnych w Oporowie? Jak przedłużyć kartę parkingową dla niepełnosprawnych? Wyznaczanie miejsca parkingowego dla osoby niepełnosprawnej w Oporowie; Gdzie załatwić sprawę karta parkingowa dla niepełnosprawnych w Oporowie? Dokument do pobrania - wzór PDF 2023 Podanie o miejsce parkingowe dla osoby niepełnosprawnej wzór 5 listopada 2020 09:11 Dokumenty ale nie w taki sposób.Karta powinna być wyłącznie dla osoby ,której ta karta się należy.Jak .Na tak wyznaczonym miejscu mogą parkować wszelkie osoby do tego uprawnione (posiadacze kart parkingowych), nie będzie ono zarezerwowane wyłącznie Zgodnie z przepisami, koperty dla niepełnosprawnych to kompozycja białych linii oraz symbolu osoby niepełnosprawnej, czyli znak P-24 wpisany w znak P-18 lub znak P20. Oznakowanie to powinno zostać namalowane na prostokątnym polu w niebieskim kolorze, który najczęściej przyjmuje odcień RAL 5017 Traffic Blue. Jak przedłużyć kartę parkingową dla niepełnosprawnych? Wyznaczanie miejsca parkingowego dla osoby niepełnosprawnej w miejscowości Pasym; Gdzie załatwić sprawę karta parkingowa dla niepełnosprawnych w miejscowości Pasym? Dokument do pobrania - wzór PDF 2023 1 Przewodniczący powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, do którego składa się wniosek. 2 Część A wypełnia się w przypadku, gdy wniosek dotyczy osoby niepełnosprawnej. 3 W przypadku nieposiadania numeru PESEL - seria i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość. . Ze stanowisk postojowych dla pojazdów osób niepełnosprawnych (tzw. „kopert”) mogą korzystać wszyscy uprawnieni, którzy wyłożą za przednią szybą ważną Kartę Parkingową. Zasady wydawania Karty Parkingowej opisane są na stronie internetowej Warszawskiego Centrum Pomocy Rodzinie. Miejsca dla pojazdów osób niepełnosprawnych w SPPN Postój na miejscach wyznaczonych dla pojazdów osób niepełnosprawnych w Strefie Płatnego Parkowania Niestrzeżonego, na podstawie wyłożonej za przednią szybą Karty Parkingowej, jest bezpłatny. Wyznaczanie miejsc dla pojazdów osób niepełnosprawnych Zarząd Dróg Miejskich wykonuje miejsca dla pojazdów osób niepełnosprawnych (tzw. koperty) w pasie drogowym dróg publicznych (wykaz ulic), na podstawie zatwierdzonego projektu organizacji ruchu. Na pozostałych drogach publicznych (niewymienionych w ww. wykazie) koperty wyznaczają Wydziały Infrastruktury poszczególnych urzędów dzielnic. Miejsca wyznaczane są na podstawie uzasadnionych wniosków osób zainteresowanych. Wniosek, skierowany do Biura Zarządzania Ruchem Drogowym, powinien zawierać uzasadnienie i proponowaną lokalizację, może również zawierać szkic usytuowania miejsca. Zastrzeżone miejsca postojowe dla pojazdów osób niepełnosprawnych zlokalizowane na drogach publicznych, funkcjonują jako ogólnodostępne i mogą z nich korzystać wszyscy uprawnieni, którzy wyłożą za przednią szybą ważną Kartę Parkingową. Nie wyznaczamy miejsc przypisanych do jednego samochodu, zakładu pracy czy sklepu. Czym jest karta parkingowa dla niepełnosprawnych? Przywileje i uprawnienia karty parkingowej dla niepełnosprawnych Czy karty parkingowej można używać w wielu pojazdach? Jak długo ważna jest karta parkingowa dla niepełnosprawnych? Jak wygląda karta parkingowa dla niepełnosprawnych? Kto może uzyskać kartę parkingową dla niepełnosprawnych w Krakowie? Co musisz zrobić by otrzymać kartę parkingową dla niepełnosprawnych w Krakowie? Jak przedłużyć kartę parkingową dla niepełnosprawnych? Wyznaczanie miejsca parkingowego dla osoby niepełnosprawnej w Krakowie Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - karta parkingowa dla niepełnosprawnych w Krakowie? Pobierz dokument dot. sprawy - karta parkingowa dla niepełnosprawnych Czym jest karta parkingowa dla niepełnosprawnych? Osoby niepełnosprawne oraz pracownicy placówek, które opiekują się osobami niepełnosprawnymi mogą parkować na “kopertach”. Warunkiem jest posiadanie karty parkingowej, która potwierdza prawo do parkowania w tym miejscu. W poniższym poradniku opisujemy, jak uzyskać kartę parkingową w Krakowie. Przywileje i uprawnienia karty parkingowej dla niepełnosprawnych Dzięki karcie inwalidy można parkować na tak zwanych "kopertach" w Polsce i za granicą. Takie miejsca parkingowe zazwyczaj są blisko wejść do budynków, urzędów czy instytucji. Dodatkowo w niektórych miastach można parkować na nich bezpłatnie. Warto dowiedzieć się w wydziale komunikacji urzędu miasta albo starostwa, czy w danym mieście jest taka możliwość. Czy karty parkingowej można używać w wielu pojazdach? Tak, gdyż karta parkingowa jest wydawana na osobę, nie zaś na konkretny samochód. Z tego powodu jednej karty parkingowej można używać w więcej niż jednym pojeździe, jeżeli porusza się nim osoba, na którą została ona wydana. Jak długo ważna jest karta parkingowa dla niepełnosprawnych? dla osób niepełnosprawnych - do zakończenia czasu, na jaki zostało przyznane orzeczenie o niepełnosprawności, ale nie dłużej niż 5 lat. dla placówek opiekujących się osobami niepełnosprawnymi - 3 lata. Jak wygląda karta parkingowa dla niepełnosprawnych? Kto może uzyskać kartę parkingową dla niepełnosprawnych w Krakowie? O dokument może się starać: każdy, kto ma: stwierdzone znaczne ograniczone możliwości samodzielnego poruszania się, wskazanie w orzeczeniu o niepełnosprawności, o stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień do wydania karty parkingowej → Dowiedz się, jak zdobyć orzeczenie o niepełnosprawności w Krakowie. placówka opiekująca się osobami niepełnosprawnymi: domy pomocy społecznej, placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki wsparcia, warsztaty terapii zajęciowej, ośrodki, w których organizowane są turnusy rehabilitacyjne, zakłady aktywności zawodowej, specjalistyczne ośrodki szkoleniowo-rehabilitacyjne, zakłady opiekuńczo-lecznicze, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze, sanatoria uzdrowiskowe i szpitale uzdrowiskowe, szpitale uzdrowiskowe i sanatoria uzdrowiskowe dla dzieci, hospicja, zakłady rehabilitacji leczniczej, inne przedsiębiorstwa podmiotów leczniczych udzielające świadczeń zdrowotnych z zakresu rehabilitacji leczniczej, żłobki i kluby dziecięce, przedszkola w Krakowie, szkoły w Krakowie, placówki oświatowo-wychowawcze, placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, które umożliwiają uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, placówki artystyczne, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, w tym poradnie specjalistyczne, młodzieżowe ośrodki wychowawcze i młodzieżowe ośrodki socjoterapii, specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze, specjalne ośrodki wychowawcze oraz ośrodki, które umożliwiają dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym z niepełnosprawnościami sprzężonymi realizację odpowiednio obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego, obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, placówki zapewniające opiekę i wychowanie uczniom w okresie pobierania nauki poza miejscem stałego zamieszkania, zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli, szkoły wyższe. Orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności musi mieć jeden z symboli, który oznacza przyczynę niepełnosprawności: 04-O (choroby narządu wzroku), 05-R (upośledzenie narządu ruchu), 10-N (choroba neurologiczna). ⚠ Jeśli osoba niepełnosprawna nie ma w orzeczeniu wskazania do uzyskania karty parkingowej, wówczas jej nie otrzyma. Kto składa wniosek o wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych? osoba niepełnosprawna, jeden z rodziców lub opiekun prawny – jeśli osoba niepełnosprawna ma mniej niż 18 lat albo jest całkowicie ubezwłasnowolniona, kurator – jeśli osoba niepełnosprawna jest częściowo ubezwłasnowolniona, reprezentant placówki opiekującej się osobami niepełnosprawnymi. Wniosek należy złożyć osobiście - w przypadku tej sprawy nie można skorzystać z pomocy pełnomocnika. Co musisz zrobić by otrzymać kartę parkingową dla niepełnosprawnych w Krakowie? Należy przygotować potrzebne dokumenty, Następnie wypełnić wniosek o wydanie karty parkingowej, Zapłacić za wydanie karty, Kolejnym krokiem jest złożenie wniosku osobiście w Powiatowym lub Miejskim Zespole do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Krakowie, Wnioskujący musi czekać na list z informacją o terminie i miejscu odbioru karty parkingowej Po jego otrzymaniu może odebrać kartę. Musi mieć przy sobie dowód osobisty albo paszport (Zobacz, jak wyrobić dowód osobisty w Krakowie lub paszport w Krakowie). Kartę może również odebrać ktoś upoważniony do tego przez osobę niepełnosprawną - musi jednak zabrać ze sobą dodatkowo upoważnienie do odbioru karty. Ostatnim krokiem jest umieszczenie karty za przednią szybą pojazdu. Jeśli pojazd jej nie posiada, należy wybrać inne widoczne miejsce z przodu pojazdu. Ważne jest, aby przez szybę widoczne zabezpieczenia karty - jej numer i data ważności. Wymagane dokumenty oryginał prawomocnego orzeczenia, które potwierdza niepełnosprawność – do wglądu, wypełniony wniosek o wydanie karty parkingowej - nie należy podpisywać wniosku przed wizytą w urzędzie – trzeba to zrobić w obecności urzędnika, który przyjmuje dokumenty, dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty parkingowej, aktualne zdjęcie osoby, dla której ma być karta. Zdjęcie powinno spełniać poniższe warunki: wymiary: 35 mm x 45 mm, brak nakrycia głowy i ciemnych szkieł w okularach, jeśli fotografowany ma wadę wzroku i musi nosić ciemne szkła w okularach – może wyjątkowo mieć okulary z takimi szkłami na zdjęciu, jeśli zgodnie z religią, którą wyznaje fotografowany, nosi nakrycie głowy i w dowodzie lub paszporcie też masz zdjęcie w takim nakryciu – może mieć je też na zdjęciu do karty parkingowej, upoważnienie do odbioru karty – jeśli osoba niepełnosprawna chce, żeby ktoś odebrał za nią gotową kartę. Jeśli wniosek będzie miał braki – wnioskujący otrzyma list, w którym zespół wezwie go do uzupełnienia wniosku. Będzie miał na to 7 dni od doręczenia wezwania. Jeśli tego nie zrobi, wniosek nie będzie rozpatrzony. Orzeczenie prawomocne to orzeczenie: od którego nikt nie wniósł odwołania, co do którego zrzeczono się prawa do wniesienia odwołania, wydane na podstawie wyroku sądu, który nie został zaskarżony. Placówki opiekujące się osobami niepełnosprawnymi, starając się o dokument, muszą przygotować: dowód rejestracyjny samochodu – do wglądu, wniosek o wydanie karty parkingowej – nie należy podpisywać wniosku przed wizytą w urzędzie – trzeba to zrobić w obecności urzędnika, który przyjmuje dokumenty, dowód opłaty za wydanie karty parkingowej. Jak wypełnić wniosek o wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych? Przede wszystkim wniosek o wydanie karty dla inwalidy należy wypełnić drukowanymi literami. Następnie wnioskujący musi wypełnić pola z podstawowymi informacjami (imię, nazwisko, adres, telefon kontaktowy etc.). Bardzo ważne jest, aby nie podpisywać się na wniosku - podpis należy złożyć podczas jego składania, w obecności urzędnika. Gdzie złożyć dokumenty o wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych w Krakowie ? Instytucją przyjmującą wnioski jest Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Krakowie w Krakowie. Ile kosztuje wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych? Za wydanie karty inwalidy należy zapłacić 21 złotych. Opłatę można uiścić: przelewem na konto, w kasie urzędu miasta lub starostwa powiatowego. Uwaga! W Zespole ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Krakowie wnioskującemu zostanie udostępniona informacja, na jaki numer konta zrobić przelew. Ile trzeba czekać na wydanie karty parkingowej dla niepełnosprawnych? Do 30 dni kalendarzowych od złożenia wniosku zespół wyśle list z decyzją, czy wnioskujący dostanie kartę lub z prośbą o uzupełnienie braków w dokumentach. Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, w liście znajdzie się informacja o terminie i miejscu odbioru karty. Jeśli negatywnie – wyjaśnienie odmowy. Niestety nie ma możliwości odwołania się. Jak przedłużyć kartę parkingową dla niepełnosprawnych? Aby przedłużyć kartę parkingową po utracie ważności, należy złożyć wniosek o wydanie karty parkingowej, 1 fotografię 35x45 mm, a także dowód uiszczenia opłaty, która wynosi 21 zł. Przy składaniu wniosku konieczne jest przedstawienie do wglądu oryginału orzeczenia o niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień. Wyznaczanie miejsca parkingowego dla osoby niepełnosprawnej w Krakowie Krok 1. Znalezienie zarządzającego terenem Aby starać się o wyznaczenie miejsca parkingowego dla niepełnosprawnych w Krakowie, należy ustalić, kto zarządza terenem, na którym miałaby znajdować się „koperta” – najłatwiej to zrobić kontaktując się z urzędem w Krakowie. Jeżeli miejsce parkingowe miałoby powstać na osiedlu, o zgodę będzie trzeba pytać np. wspólnotę mieszkaniową. Krok 2. Wyznaczenie miejsca na „kopertę” Podczas szukania miejsca na „kopertę”, należy pamiętać o wymiarach, jakie powinno mieć miejsce parkingowe dla osób niepełnosprawnych. „Koperta” powinna mieć długość co najmniej 5 metrów oraz 3,6 metrów szerokości. Krok 3. Złożenie wniosku Nie ma gotowego wzoru takiego formularza, dlatego należy sporządzić go samodzielnie. Powinien zawierać: miejscowość i datę sporządzenia, dane wnioskującego, imię i nazwisko, adres, telefon lub adres e-mail, dane adresata, prośbę o utworzenie miejsca dla niepełnosprawnych, dokładne opisanie lokalizacji potencjalnej „koperty”, uzasadnienie prośby, podpis wnioskującego. Aby szanse na pozytywne rozpatrzenie wniosku były większe, warto dołączyć do wniosku kopię karty parkingowej dla niepełnosprawnych. Indywidualne miejsce dla niepełnosprawnych Osoba niepełnosprawna może także wnioskować o indywidualne miejsce parkingowe – wówczas tuż obok "koperty" znajdzie się znak z numerem rejestracyjnym pojazdu jej właściciela. Aby je uzyskać, musi złożyć wniosek o utworzenie miejsca parkingowego i wspomnieć w nim, że chciałby mieć je na własność. O tym, czy miejsce indywidualne zostanie przyznane, decyduje właściciel terenu/drogi. Gdzie złożyć wniosek, druk (dokumenty) dot. sprawy - karta parkingowa dla niepełnosprawnych w Krakowie? Dokumenty do pobrania - wzory wniosków i druków (PDF, DOC) dot. sprawy - karta parkingowa dla niepełnosprawnych MIEJSCE DLA NIEPEŁNOSPRAWNYCH Wydzielanie, oznaczanie, przepisy i karalność za parkowanie. Od inwalidy dla inwalidów. Podobnie jak w przypadku CETA, ten artykuł również rozpocznę od zastrzeżenia: nie, nie mam nic przeciwko niepełnosprawnym i nie zachęcam do parkowania na miejscach dla nich przeznaczonych. Do napisania niniejszego artykułu zainspirował mnie urzędnik miejski, który wydzielał miejsca na parkingu pod domem moich rodziców. Zauważyłem tam miejsca dla niepełnosprawnych powydzielane na dwa zupełnie różne sposoby, więc prawnicza ciekawość kazała mi zajrzeć w przepisy i sprawdzić które z nich są wydzielone nielegalnie. Rezultaty przeszły moje oczekiwania i kazały mi się głęboko zastanowić nad podejściem lokalnych urzędników do idei i problematyki znaków drogowych w ogóle. Zacznijmy jednak od początku. Czym jest znak drogowy? Znaki drogowe są oznaczeniami drogowymi pionowymi (zawieszonymi na słupkach, innych konstrukcjach lub ścianach budynków) albo poziomymi, które spełniają wszelkie wymogi z rozporządzenia, takie jak: wielkość, kolor, sposób montażu, wysokość zawieszenia, odległość od drogi, grubość linii, kąt linii itp. Tylko oznaczenie spełniające wszystkie warunki określone przepisami jest znakiem drogowym w znaczeniu prawnym i, tym samym, tylko za niestosowanie się do takiego oznaczenia możemy zostać ukarani mandatem. Jeśli oznaczenie posiada choć jeden nieprawidłowy element – nie jest znakiem drogowym lecz zwykłym rysunkiem, nie ma obowiązku stosowania się do niego i nie można ukarać kierowcy mandatem za jego nieprzestrzeganie. Ilość przepisów, wymogów i wariantów znaków idzie w tysiące a omówienie ich wszystkich w formie bloga jest niemożliwe. Zajmijmy się więc tylko małym wycinkiem spośród nich, a mianowicie miejscami postojowymi dla niepełnosprawnych. Skąd się wzięło to niebieskie obrzydlistwo? Niektórzy z Was na pewno zauważyli szkaradne, soczyście niebieskie prostokąty, które pojawiły się na miejscach postojowych w przeciągu ostatniego roku. Jest to efekt nowelizacji rozporządzenia, która weszła w życie dnia 8 października 2015 roku. Zmieniła ona dotychczasowy sposób oznaczania miejsc postojowych dla niepełnosprawnych poprzez dodanie wymogu, aby miejsce dla osoby niepełnosprawnej miało „nawierzchnię barwy niebieskiej”. Oznacza to tyle, że aktualnie występujące na ulicach polskich miast oznaczenia, czyli białe linie i biały symbol niepełnosprawnego na bezbarwnej nawierzchni nie są już znakami drogowymi a parkowanie na nich przez pojazd do tego nieuprawniony niczym nam nie grozi. Oczywiście, jeśli miejsca te nie posiadają innych oznaczeń. Znaki poziome a znaki pionowe. Znaki P-18 (miejsce postojowe), P-20 (koperta) i P-24 (symbol niepełnosprawnego) są znakami poziomymi i mogą występować samodzielnie, bez znaków pionowych D-18a (parking – miejsce zastrzeżone) i T-29 (tabliczka – symbol niepełnosprawnego). Stosowanie znaku pionowego jest w tym przypadku jedynie zalecane, a nie wymagane. Ciekawym problemem jest natomiast oznaczenie miejsca jedynie za pomocą znaku D-18a; według rozporządzenia, ma on „oznaczać miejsce przeznaczone na postój pojazdu uprawnionej osoby”, a nie „wyznaczać” takie miejsce, więc wydawałoby się, że to wydzielenie miejsca znakiem poziomym byłoby faktycznym „wyznaczeniem” a dołożenie do niego znaku pionowego miałoby jedynie dodatkowe znaczenie informacyjne (np. kiedy znak poziomy przykryty jest śniegiem czy błotem). Z kolei ten sam przepis używa słów „w razie potrzeby wyznaczenia miejsca (…)” w odniesieniu do miejsc dla osób niepełnosprawnych, więc widać, że ustawodawca obu pojęć używa dość swobodnie. Bez wyznaczenia miejsca znakami poziomymi powstaje natomiast problem z określeniem gdzie dokładnie znajduje się owo miejsce w przypadku parkingu bez znaków poziomych: przed znakiem, równolegle ze znakiem, za znakiem, oraz w jakiej orientacji owo miejsce się rozciąga (przodem do znaku, pod kątem do znaku, bokiem do znaku?) i jak dużą przestrzeń należałoby zostawić wokół tego znaku aby nie stanąć na owej niewidzialnej kopercie. Tak czy owak, w taryfikatorze mandatów widnieje pozycja pt. niezastosowanie się do znaku D-18a, i druga pt. niezastosowanie się do znaku D-18a z tabliczką T-29, więc mandat od strażnika miejskiego jest w tym przypadku prawdopodobny, zwłaszcza jeśli przy tym znaku znajduje się miejsce na zaparkowanie tylko jednego samochodu. Problem jest dyskusyjny a jego rozstrzygnięcie zależy pośrednio od funkcjonariusza i opinii sędziego, rozpatrującego daną sprawę, więc różne interpretacje są tutaj możliwe. Parkowanie w takim miejscu, mimo wszystko, jest dla nas ryzykowne. Podkreślę natomiast jedno: nigdzie w przepisach nie znalazłem potwierdzenia obiegowej internetowej opinii, że znak pionowy jest w przypadku miejsc parkingowych „ważniejszy” od poziomego. Oba mają tę samą moc prawną i za nieprzestrzeganie każdego z nich możemy potencjalnie zostać ukarani mandatem. Miejsce postojowe dla niepełnosprawnego. Znak P-18 stanowi jeden z dwóch w pełni zgodnych z prawem sposobów na wydzielenie miejsca postojowego dla niepełnosprawnego. Za pomocą tego znaku można wyznaczać takie miejsca na jezdni, na chodniku albo na parkingach które nie mają wydzielonych konstrukcyjnie stanowisk. Głupawa redakcja tego przepisu może sugerować, że takie miejsce można wyznaczać tylko na części jezdni i części chodnika jednocześnie, ale rzut oka na przykłady stosowania tego oznaczenia, zawarte w rozporządzeniu, nie pozostawia wątpliwości że umieszczenie tego znaku w połowie na chodniku a w połowie na jezdni nie jest prawidłowe. Takie stanowiska postojowe, przeznaczone dla osób niepełnosprawnych, muszą mieć niebieską nawierzchnię i narysowany symbol osoby niepełnosprawnej (znak P-24). Oczywiście, linie, kąty, rozmiary i sposób oznaczenia tego miejsca musi być w 100% zgodny z zamieszczonym przeze mnie wzorem. Warto tutaj wspomnieć, że miejsca dla niepełnosprawnych muszą być wyraźnie większe niż zwykłe miejsce postojowe, więc na pierwszy rzut oka widać czy zostały one prawidłowo wyznaczone. Jeśli mają taki sam rozmiar jak miejsca niezarezerwowane osobom niepełnosprawnym, to na pewno nie spełniają wymagań z rozporządzenia. Koperta dla niepełnosprawnego. Znak P-20 jest najczęściej umieszczanym przez władze lokalne znakiem poziomym, kiedy próbują one wyznaczać miejsca postojowe zastrzeżone dla osób niepełnosprawnych. Stosuje się go w celu oznaczenia stanowiska postojowego przeznaczonego do wyłącznego użytkowania przez niektórych uczestników ruchu (tu: niepełnosprawnych). Dopuszczalne jest zastosowanie samego znaku P-20, bez innego znaku pionowego. Wewnątrz znaku umieszcza się napis określający użytkownika (np. POLICJA) lub symbol osoby niepełnosprawnej (znak P-24, w naszym przypadku). Bardzo ciekawe są tu wymiary kopert, które również muszą być wyraźnie większe niż standardowa koperta. Dla koperty równoległej do krawężnika wynoszą 5 x 3,6 metra, dla koperty prostopadłej do krawężnika wynoszą 4,5 x 3,6 metra, dla koperty skośnej do krawężnika (60 stopni) : 5 x 3,6 metra a dla koperty skośnej do krawężnika (45 stopni): 5 x 3,8 metra. W razie sporu ze strażnikiem miejskim polecam zaopatrzyć się w długi metr i konkretny kątomierz, bo nie wszystkie „miejsca postojowe” w miastach są zgodne z wymiarami z rozporządzenia. Najzabawniejszy dla miejsca osób niepełnosprawnych jest jednak wymóg umieszczenia w kopercie znaku P-24 (symbol osoby niepełnosprawnej) na nawierzchni barwy niebieskiej przy nie wymaganiu od samej koperty, żeby była umieszczona na nawierzchni barwy niebieskiej. Prowadzi to do absolutnie szkaradnych, ale zgodnych z tym mądrym przepisem znaków, które zawierają białe linie ze standardowej koperty (bez tła), mały niebieski kwadrat wpisany w tę kopertę i biały symbol niepełnosprawnego wpisany w ten kwadrat. Wygląda to jeszcze bardziej niedorzecznie niż soczyście niebieskie prostokąty, ale jest w 100% zgodne z obecnie obowiązującymi przepisami. Symbol niepełnosprawnego. Znak P-24, jak już wspomnieliśmy, musi znaleźć się zarówno w znaku P-18, jak i w znaku P-20 aby prawidłowo wyznaczyć miejsce postojowe dla osoby niepełnosprawnej. Wymóg umieszczania go na niebieskim tle nie ma znaczenia dla znaku P-18 (umieszczanym w całości na niebieskim tle), jest natomiast idiotyczny przy znaku P-20 (nie umieszczanym w ogóle na niebieskim tle). Oczywiście, musi on posiadać odpowiednie wymiary, grubość linii i proporcje. Domorośli artyści supermarketowi i twórcy kampanii społecznych czasami ozdabiają go dodatkami, typu wyglądem przypominającym rozjechanie jego prawej strony przez oponę samochodu, co pozbawia go w całości mocy prawnej, bowiem takie „ozdoby” powodują że staje się on niezgodny z wzorem z rozporządzenia i przestaje być znakiem drogowym w sensie prawnym. Znaki, być może znaki i nie znaki. To tyle, jeśli chodzi o teorię. Przyjrzyjmy się teraz jakie cuda wykwitają na polskich ulicach, chodnikach i parkingach i czy w mojej ocenie są czy nie są znakami drogowymi. Podzieliłem je na trzy kategorie. „Znaki” to te, które są w pełni zgodne z przepisami i nie ma wątpliwości, że za parkowanie na tych miejscach nie będąc do tego uprawnionym należy nam się mandat. „Być może znaki” to kategoria miejsc, na których parkowanie może skończyć się mandatem lub ukaraniem przez sąd, choć moim zdaniem nie powinno. „Nie znaki” to miejsca, na których parkowanie nie może skończyć się mandatem a jeśli ktoś próbuje nam go wręczyć – nie należy go przyjmować; taka sprawa w sądzie jest absolutnie do wygrania. Znaki. Przykład prawidłowego zastosowania znaku P-18: wydzielone białymi liniami, jednostronnie otwarte stanowisko, niebieskie tło i biały symbol niepełnosprawnego. Jeśli tylko posiada prawidłowe wymiary (na oko tak, ale sam go nie mierzyłem), jest płaskim znakiem drogowym. Przykład prawidłowego zastosowania znaku P-24 (tu: wpisanego w znak P-20): choć na zdjęciu tego nie widać, znak ten jest wpisany w znak P-20, posiada niebieskie tło i razem z białymi liniami tworzy prawidłową „kopertę”. Być może znaki. Znak P-20, z wpisanym wewnątrz znakiem P-24 (inwalidą na niebieskim tle). Problem polega na tym, że rozporządzenie nie stanowi, że koperta ma się znaleźć na niebieskim tle, pomimo że w dwóch innych przypadkach niebieskie tło jest wyraźnie wymagane przez przepisy. Więc jest to znak posiadający wszystkie elementy z rozporządzenia oraz jeden dodatkowy. I stąd bierze się ryzyko: część sędziów powie, że spełnia wymogi z rozporządzenia, część że nie spełnia. Moim zdaniem nie spełnia, ale nie każdy sędzia podzieli tu moje zdanie. Znak D-18a z tabliczką, bez oznaczenia miejsca gdzie dokładnie obowiązuje koperta. Moim zdaniem mocno dyskusyjny, z powodów które podałem wcześniej. Istnieje jednak ryzyko, że sędzia odczyta ustawę inaczej niż ja i stwierdzi, że jest to znak samodzielny. Symbole nie będące znakami. Zacznijmy od niekwestionowanego króla polskich parkingów, znaku P-20 bez znaku P-24 na niebieskim tle. Aktualnie tak oznaczone miejsce nie spełnia wymogów z rozporządzenia, nie jest więc znakiem drogowym i od 8 października 2015 roku nie można ukarać kierowcy mandatem za postój w takim miejscu. Następnie, mamy znak przypominający P-20, namalowany jednak przez jakiegoś domorosłego artystę, bez wymaganych szablonów. Na pierwszy rzut oka nie zgadza się grubość linii i kąty pomiędzy nimi. Pomijam już przy tym fakt, że koperta bez oznaczenia dla jakiej grupy pojazdów jest zarezerwowana (nazwa organu lub symbol niepełnosprawnego) nie jest znakiem i nie ma żadnej mocy prawnej. To już dość swobodna wariacja na temat znaku P-20: tło którego być nie powinno i brak oznaczenia dla kogo koperta jest przeznaczona, co jest jej wymaganym przepisami rozporządzenia elementem. Żeby to coś choć ładnie wyglądało na chodniku… Jak już pisałem, rozumiem skąd wziął się ten pomysł: z niezbyt rozsądnej składni przy opisie znaku P – 18. Jednak przykłady wydzielania miejsc postojowych, zawarte w rozporządzeniu, wyraźnie wskazują że miejsce powinno być albo na ulicy, albo na chodniku, albo na parkingu. A nie częściowo na ulicy i częściowo na chodniku. Pomijam już ciągłe linie, którymi ten symbol jest otoczony, nijak nie przypominające tych ze znaku P-18. Kolejna próba narysowania znaku P-18, i kolejny raz nieudana. Tym razem umiejscowienie jest prawidłowe, ale niebieskie tło jest otoczone ciągłymi liniami, nie jest więc ani znakiem P-18, ani P-20. Uwaga na znak pionowy: mimo niewydzielenia miejsca, zmieści się tam tylko jeden samochód, więc można się sprzeczać że miejsce jest oznaczone prawidłowo. Moim zdaniem nie jest. Dość swobodna wariacja na temat znaku P-18, składająca się z tła i symbolu, ale bez wydzielenia go liniami, wymaganymi aby był to znak P-18. Próba wydzielenia miejsca dla niepełnosprawnych w podziemnym parkingu. Jeśli na tym parkingu obowiązują przepisy ruchu drogowego, nie jest to znak drogowy P-18, bo nie jest wydzielony odpowiednimi liniami. Podobna historia: próba stworzenia znaku P-18, lepsza niż poprzednia, choć wciąż nieudana z powodu wydzielenia go za pomocą ciągłych linii. Dodatkowo, miejsce ma niewątpliwie niewłaściwe wymiary, bo nie jest większe od miejsc sąsiednich, niewydzielonych. Jeśli na tym parkingu obowiązują przepisy ruchu drogowego, nie jest to znak drogowy P-18. Miejsca na pierwszy rzut oka o nieprawidłowych wymiarach, poza tym nie posiadające niebieskiego tła a bez niego nie są to znaki P-18. Dodatkowo, na zdjęciu widać bardzo ciekawą wariację na temat znaku D-18a, który jakiś domorosły artysta „poprawił”, przez usunięcie koperty i umieszczenie tam symbolu ze znaku P-24. Na zakończenie, największe kuriozum jakie udało mi się znaleźć: nie wiem czy ktoś namalował go przed swoim domem dla żartu, czy naprawdę jakiś urzędnik wymyślił znak, który nie ma w sobie nawet jednego poprawnego elementu. Zbyt mały rozmiar, ciągłe linie (o ile miał to być znak P-18) lub brak koperty (jeśli nie), zaczynający się na krawężniku, z niebieską obwódką białej linii i brak symbolu inwalidy na niebieskim tle powodują, że to dzieło zdobywa pierwszą nagrodę na liście żartów artystycznych, pozujących na znaki drogowe. Podsumowanie. Mniej więcej 90% spotykanych przeze mnie oznaczeń miejsc postojowych, mających w teorii przeznaczać te miejsca dla niepełnosprawnych, nie jest na dzień dzisiejszy znakami drogowymi i, co za tym idzie, nie można ukarać kierowców za parkowanie na nich. Jeśli mimo to strażnik miejski spróbuje – nie przyjmujcie mandatu, zaskarżcie wyrok nakazowy i skonstruujcie uzasadnienie, posługując się treścią artykułu. Wnioski zawarte powyżej wyciągnąłem naprawdę najostrożniej jak tylko się dało. Wyodrębniona przeze mnie kategoria niby – znaków jest na tyle dyskusyjna, że niektórzy sędziwie w ogóle nie uznają tych oznaczeń za znaki drogowe; chciałem jednak wyraźnie zasygnalizować Wam ryzyko prawne, jakie wiąże się mimo wszystko z parkowaniem w takich miejscach. Jeszcze raz podkreślę, że naprawdę nie zachęcam ludzi, żeby parkowali na miejscach które być może miały być przeznaczone dla niepełnosprawnych, zachęcam natomiast urzędników do czytania ze zrozumieniem przepisów, które usiłują stosować. Na dzień dzisiejszy, statystyczny niepełnosprawny wydaje mi się być znacznie sprawniejszy niż statystyczny urzędnik. Przynajmniej intelektualnie. radca prawny Maciej Krok Orzeczenie o niepełnosprawności czy legitymacja osoby niepełnosprawnej nie wystarcza do tego, aby legalnie parkować samochód na miejscu parkingowym przeznaczonym dla niepełnosprawnych. Niezbędna jest w tym celu specjalna karta parkingowa. Komu ona przysługuje, do czego upoważnia i jak ją uzyskać? Mimo że wydaje się to na pierwszy rzut oka niedorzeczne, nawet osoba poruszająca się na wózku inwalidzkim, aby zaparkować swoje auto „na niebieskiej kopercie”, musi posiadać kartę parkingową dla niepełnosprawnych. W innym przypadku łamie przepisy… Fot. Prawidłowo wyznaczone i oznakowane miejsce parkingowe dla osób z niepełnosprawnością, posiadających kartę parkingową dla niepełnosprawnych (źródło: Kto może mieć kartę parkingową dla niepełnosprawnych? Kartę parkingową może mieć zarówno dorosły z niepełnosprawnością, jak i niepełnosprawne dziecko. Jest ona niejako przypisana do osoby, a nie do auta, którym sam jeździ (lub jest przewożony przez opiekuna) ktoś z orzeczeniem o niesprawności. Niestety, nie każdemu niepełnosprawnemu karta parkingowa przysługuje. Choć drogowe oznaczenia miejsc parkingowych dla niepełnosprawnych bazują na symbolach wózka inwalidzkiego, wcale nie oznacza to, że każdy, kto porusza się na wózku dla niepełnosprawnych może tam zaparkować. Karta parkingowa dla niepełnosprawnych przysługuje osobie, która posiada orzeczenie o niepełnosprawności, gdzie stwierdzone jest znaczne ograniczenie możliwości samodzielnego poruszania się i zawarte są wskazania do wydania karty parkingowej. W przypadku orzeczenia o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, wskazania takie mogą pojawić się jedynie wtedy, gdy jej przyczyną jest choroba wzroku (oznaczenie 04-0), upośledzenie narządu ruchu (05-R) lub choroba neurologiczna (10-N). Jeśli chodzi o karty parkingowe dla osób niepełnoletnich, symbol niepełnosprawności nie ma znaczenia – liczy tylko ograniczenie możliwości samodzielnego poruszania się, ale rozpatrywane w kontekście wieku dziecka. Na przykład w sytuacji, gdy osobą niepełnosprawną jest niemowlę, karta nie przysługuje, bo niemożność samodzielnego poruszania się dotyczy każdego niemowlaka (i w tym wieku nie wynika z choroby, czy raczej nie tylko z choroby). Jeżeli w orzeczeniu nie ma wskazań do wydania karty parkingowej, nie ma podstaw do tego, by się o nią w ogóle starać, ponieważ otrzyma się odpowiedź odmowną. Można natomiast próbować odwoływać się do zespołu orzekającego niepełnosprawność w kwestii umieszczenia w orzeczeniu takich wskazań. Co, poza miejscem parkingowym dla niepełnosprawnych, daje taka karta? Karta parkingowa dla niepełnosprawnych umożliwia osobie niepełnosprawnej lub tej, która ją wozi, zaparkowanie auta w specjalnie wyznaczonym do tego miejscu postojowym. To charakterystyczna „niebieska koperta” oraz znak pionowy D-18a i uzupełniająca go tabliczka T-29. W wielu miastach Polski miejsca te – nawet, jeśli znajdują się w płatnej strefie parkowania – dla osób niepełnosprawnych są darmowe. Znajdują się zwykle blisko wejść do budynków mieszkalnych, instytucji, urzędów, sklepów etc. Fot. Pionowe oznakowanie miejsc postojowych dla niepełnosprawnych posiadających kartę parkingową (znak D-18a i tabliczka T-29). Oprócz tego, mając kartę parkingową dla niepełnosprawnych, można legalnie nie stosować się do niektórych znaków drogowych, w tym do znaków zakazu postoju, zakazu wjazdu, zakazu ruchu w obu kierunkach… Szczegóły znajdują się w artykule 8 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Gdzie i w jaki sposób uzyskać kartę parkingową dla niepełnosprawnych? Wniosek o kartę parkingową dla niepełnosprawnych należy złożyć osobiście w powiatowym (lub miejskim) zespole ds. orzekania o niepełnosprawności. Wyjątek stanowi sytuacja, w której wnioskuje się o kartę dla osoby niepełnoletniej lub ubezwłasnowolnionej. Wtedy taki wniosek składa prawny opiekun chorego. Oprócz wypełnionego prawidłowo wniosku, należy mieć przy sobie jeszcze orzeczenie o niepełnosprawności, dowód uiszczenia opłaty za wydanie karty parkingowej (jest to kwota rzędu 20-30 zł) oraz zdjęcie do karty (tego, kogo wniosek dotyczy) o wymiarach 34×45 mm. Fotografia, podobnie jak w przypadku zdjęć do innych dokumentów, powinna przedstawiać osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami). Na rozpatrzenie wniosku o kartę czeka się maksymalnie miesiąc. W przypadku odpowiedzi pozytywnej, otrzymuje się informację o tym, gdzie i kiedy należy się zgłosić po odbiór karty parkingowej. Jeśli odpowiedź jest odmowna, karty się nie otrzymuje i nie można się od tego odwołać. Karta parkingowa dla niepełnosprawnych ważna jest maksymalnie 5 lat (przy założeniu ważności orzeczenia o niepełnosprawności, na podstawie którego jest ona wydana). Po tym czasie, jeśli orzeczenie nadal obowiązuje, trzeba po prostu wyrobić nową kartę, składając o nią ponownie wniosek. Procedura jest dokładnie taka sama jak za pierwszym razem. Fot. Wzór karty parkingowej dla osób niepełnosprawnych, upoważniającej do parkowania w miejscach postojowych wyznaczonych dla osób niepełnosprawnych. Jak prawidłowo korzystać z miejsca parkingowego dla niepełnosprawnych? Posiadając ważną kartę parkingową dla niepełnosprawnych, należy ją umieścić w widocznym miejscu – najlepiej za przednią szybą auta, które ma być zaparkowane na tzw. niebieskiej kopercie. Wyeksponowane powinny być informacje o numerze karty i dacie jej ważności. Dane osobowe właściciela: jego imię, nazwisko, fotografia) znajdują się po drugiej stronie dokumentu. Co bardzo istotne, z przywilejów, jakie gwarantuje karta, można korzystać wyłącznie wtedy, gdy zaparkowanie pojazdu „na kopercie” (czy ignorowanie niektórych znaków drogowych) wiąże się rzeczywiście z tym, że osoba niepełnosprawna, mająca problem z poruszaniem się, prowadzi, jest podwożona w dane miejsce przez kogoś lub z niego odbierana. Niedopuszczalne są sytuacje, w których z karty parkingowej dla niepełnosprawnych korzysta na przykład opiekun takiej osoby, który jedzie sam na zakupy czy do pracy i – dzięki karcie swojego podopiecznego – parkuje na miejscu dla niepełnosprawnych. Czy można coś zrobić, jeśli blisko miejsca zamieszkania nie ma „koperty”? Jeżeli przy wejściu do bloku czy kamienicy, w której mieszka osoba niepełnosprawna mająca uprawnienia do korzystania z „niebieskiej koperty” nie ma specjalnego miejsca postojowego dla niepełnosprawnych (lub jest ich za mało), można zwrócić się do zarządcy danego terenu o wyznaczenie takich miejsc. Nie zawsze jest to możliwe do zrealizowania, ale na pewno zawsze warto spróbować. *** Będąc osoba niepełnosprawną, poruszającą się na wózku inwalidzkim i korzystającą jednocześnie (samodzielnie lub też z pomocą opiekuna) z samochodu, dobrze zaopatrzyć się w lekki, składany wózek o napędzie ręcznym – taki wózek, który łatwo do auta spakować, wyjąć go, który można błyskawicznie złożyć i rozłożyć (bez konieczności używania jakichkolwiek narzędzi). Zobacz wygodne do auta wózki dla niepełnosprawnych >> Problem parkowania w miastach dotyczy nas wszystkich. Mało jest takich kwestii, które wywołują aż tak wiele frustracji i emocji wśród mieszkańców. Tylko prawidłowe oznakowanie drogi skutkować będzie możliwością odholowania nieprawidłowo zaparkowanego samochodu, czy też powszechniejszego „wlepienia” mandatu przez straż miejską. Chociaż jak wiemy, z interwencjami straży miejskiej bywa różnie … Przyjrzyjmy się teraz prawidłowemu oznakowaniu miejsc dla osób niepełnosprawnych. Miejsce postojowe dla osoby niepełnosprawnej powinno być oznakowane: 1) znakiem poziomym P-18 uzupełnionym symbolem osoby niepełnosprawnej, przy czym stanowiska postojowe powinny mieć barwę niebieską; 2) znakiem pionowym P-18a (znak oznaczający parking-miejsca zastrzeżone) wraz z tabliczką oznaczająca osobę niepełnosprawną T-29. Od r. pojawiła się istotna zmiana dotycząca obowiązkowego koloru nawierzchni stanowiska postojowego w kolorze niebieskim. Oznacza to, że od tego czasu cała nawierzchnia wyznaczająca miejsce postojowe dla osoby niepełnosprawnej powinna być niebieska. Nieprawidłowe oznaczenie będzie skutkowało tym, że straż miejska nie będzie mogła dokonać interwencji. Wobec czego, warto przyjrzeć się w jaki sposób oznakowane są miejsca dla niepełnosprawnych w Twojej nieruchomości.

podanie o miejsce parkingowe dla osoby niepełnosprawnej wzór